Opdrachtgever: TU Delft
Datum: maart 2010
“Het gaat om de boodschap én hoe je die brengt”
Dat stelt hoogleraar bestuurskunde Hans de Bruijn. Of je het nu hebt over een groot infrastructureel project of over het migratievraagstuk. Zet je de Tweede Maasvlakte neer als een bedrijventerrein in zee of als de motor voor economische en ecologische ontwikkeling? En zijn Turkse en Marokkaanse immigranten medeburgers of onderdeel van een islamitische intifada? Een gesprek over framing en reframing.
“Framing, ook wel politieke marketing genoemd, kan in allerlei vormen worden gegoten. Denk aan metaforen en analogieën – ‘we willen geen tweede Vietnam’ is een frame dat bij vrijwel iedere Amerikaanse militaire actie na Vietnam heel krachtig was – of denk aan steeds terugkerende boodschappen zoals die van de PVV over de islam of krachtige one-liners. Een voorbeeld van dat laatste is een bekend frame dat Arend Jan Boekestijn in het debat over ontwikkelingssamenwerking graag gebruikt. De VVD pleit ervoor het budget te verminderen. Boekestijn zegt ‘je moet arme mensen geen vis geven, maar een hengel’. Dat is een enorm krachtig frame. De boodschap blijft hangen en klinkt heel logisch. Bovendien dwingt het de tegenstander, in dit geval de minister, in de verdediging. Die moet gaan uitleggen dat hij geen vissen geeft, maar wel degelijk hengels. Kan een VVD’er vervolgens met één of twee voorbeelden komen waarbij wel vissen zijn gegeven, dan heeft deze het debat gewonnen.”
